|
هسته علمی دبيران علوم تجربی متوسطه اول منطقه خفر
چهار شنبه 12 بهمن 1390برچسب:, :: 14:48 :: نويسنده : م .کاوسی
روش دوم: روش تبلور است که بر اساس آن، هر ماده به دور هسته‌ای از جنس خودش متبلور می‌شود. برای جدا کردن شکر و نمک با این روش، مخلوط نمک و شکر را پس از انحلال در آب، گرم کنید و به صورت محلول اشباع درآورید. هم‌زمان دو نخ در محلول آویزان کنید که به یکی از نخها تکه‌ای سنگ نمک و به نخ دیگر تکه‌ای نبات بسته شده باشد. پس از مدتی، هر ماده به دور بلور همجنس خود جمع و متبلور می‌شود.
روش سوم:چون شکر مولکولی در آب حل می شود و نمک يونی، ميتوانيد مخلوط را در آب حل كنيد و آن را از ستونهاي تبادلگر يونی که قادرند كاتيونها و آنيونهای موجود در آب را از آن جدا کنند، عبور دهيد. در مسير تبادلگر يونی، يونهای مثبت Na و يونهای منفی Cl از آب جدا می شود و شما در آن سو فقط محلول آب و شکر داريد و جدا كردن شکر از آب هم كار سختی نيست. جدا كردن يونهای کلر و سديم هم با بازگردانی ستون تبادلگر اتفاق می افتد.
روش چهارم: به علت تفاوت در وزن مولکولي شکر و نمک، ميتوان از سانتريفيوژ، که بر اساس تفاوت در وزن مولکولي مواد را از هم جدا ميکند، استفاده کرد.
روش پنجم: به علت تفاوت در اندازه ي بلورهاي نمک و شکر، ميتوان از صافي هايي با اندازه ي روزنه هاي بسيار ريز نيز استفاده کرد البته به شرطي که اندازه ي بلور بزرگتر را بدانيم.
البته از روش بسيار جالب تري هم مي توان استفاده کرد به اين صورت که شکر و نمک را جلوی يک تعداد مورچه می ريزيم. مورچه ها شکر را جدا می کنند و نمک باقی می ماند. نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ
آشنايي با دانشمندان ، مقالات علمي ، تازه هاي علم ، نمونه سئوال .و..... آخرین مطالب
نويسندگان
|
||||||||||||||||||||||
 |
<-PollName->
آمار
وب سایت: